Η ανεργία μας κάνει να γερνάμε πιο γρήγορα;

Οι άνδρες που είναι άνεργοι για περισσότερο από δύο χρόνια δείχνουν σημάδια γήρανσης πιο γρήγορα στο DNA τους, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 20 Νοεμβρίου του 2013 στο περιοδικό PLOS ONE.

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Ούλου στη Φινλανδία και το Imperial College του Λονδίνου κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα, μελετώντας δείγματα αίματος που συλλέχθηκαν από 5.620 άνδρες και γυναίκες που έχουν γεννηθεί στη Βόρεια Φινλανδία το 1966. Οι ερευνητές μέτρησαν το μήκος των τελομερών στα λευκά αιμοσφαίρια, και τα συνέκριναν με το ιστορικό της απασχόλησης των συμμετεχόντων για την προηγούμενη τριετία. Διαπίστωσαν λοιπόν ότι η παρατεταμένη ανεργία (πάνω από 500 ημέρες σε ορίζοντα τριών ετών) σχετίζεται με μικρότερο μήκος τελομερών.

Τα τελομερή είναι επαναλαμβανόμενες αλληλουχίες DNA στα άκρα των χρωμοσωμάτων, τα οποία προστατεύουν τα χρωμοσώματα αυτά από την αποδόμηση. Με κάθε κυτταρική διαίρεση, αυτά τα τελομερή γίνονται όλο και πιο κοντά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την σταδιακή υποβάθμιση και γήρανση των κυττάρων.

Όταν τα κύτταρα αναπτύσσονται σε ένα εργαστήριο, τα τελομερή τους όντως μικραίνουν κάθε φορά που τα κύτταρα διαιρούνται. Αυτή η διαδικασία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βρεθεί η "ημερομηνία λήξης" ενός κυττάρου, μια πρόβλεψη για το πότε αυτό το κύτταρο θα ξεμείνει από τελομερή και θα σταματήσει τη διαίρεση. Ωστόσο, αυτό δεν φαίνεται να σχετίζεται με την πραγματική κατάσταση της υγείας των κυττάρων.

Στη νέα μελέτη, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι, κατά μέσο όρο, οι άνδρες που ήταν άνεργοι για περισσότερο από δύο από τα τρία προηγούμενα έτη είχαν πάνω από διπλάσιες πιθανότητες να έχουν μικρότερα τελομερή σε σύγκριση με τους άνδρες οι οποίοι είχαν διαρκή απασχόληση. Στις γυναίκες παρ’ όλα αυτά, δεν υπήρχε σχέση μεταξύ της κατάστασης της ανεργίας και του μήκους των τελομερών.

Προηγούμενες μελέτες, όπως επισημαίνουν οι συγγραφείς της μελέτης, έχουν βρει συσχέτιση μεταξύ μικρότερων τελομερών και υψηλότερων ποσοστών εμφάνισης ασθενειών που σχετίζονται με την ηλικία, όπως ο διαβήτης τύπου 2 και οι καρδιακές νόσοι.

Ίσως τελικά να μην χρειαζόμαστε μια γενετική μελέτη για να καταλάβουμε ότι η μακροχρόνια ανεργία είναι επιβλαβής για τους ανθρώπους σε κοινωνικό, ιατρικό και ψυχολογικό επίπεδο. Υπάρχουν ήδη πολλές αποδείξεις γι 'αυτό.