Η Ουκρανία εγκαινίασε αυτή τη βδομάδα ένα πάρκο φωτοβολταϊκών πάνελ στον χώρο του πρώην σταθμού ηλεκτροπαραγωγής του Τσερνομπίλ. Η χώρα επιδιώκει να χρησιμοποιήσει ηλιακή ενέργεια για να δώσει μία δεύτερη ευκαιρία στον τόπο που συντελέστηκε η χειρότερη πυρηνικής καταστροφής στον κόσμο. Το πάρκο κόστισε 1 εκατομμύριο ευρώ και έχει ισχύ ενός μεγαβάτ. Βρίσκεται μόλις εκατό μέτρα από το γιγαντιαίο μεταλλικό θόλο που σφραγίζει τα υπολείμματα του πυρηνικού σταθμού που υπέστη καταστροφική κατάρρευση το 1986.
"Σήμερα συνδέουμε το σταθμό με το σύστημα ηλεκτροπαραγωγής της Ουκρανίας", δήλωσε στην τελετή έναρξης ο Yevgen Varyagin, επικεφαλής της Solar Chernobyl, μιας ουκρανο-γερμανικής εταιρείας που χρηματοδότησε το έργο. Το πάρκο καταλαμβάνει έκταση 16 στρεμμάτων και μπορεί να τροφοδοτήσει ένα μεσαίο χωριό ή περίπου 2.000 νοικοκυριά. Τα σχέδια για το μέλλον είναι η παραγωγή 100 μεγαβάτ στην τοποθεσία, η οποία λόγω της μόλυνσης από την ακτινοβολία δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί πλέον για τη γεωργία. Οι ουκρανικές αρχές έχουν προσφέρει στους επενδυτές σχεδόν 25.000 στρέμματα για την τοποθέτηση ηλιακών συλλεκτών, ενώ εκτός από τη φθηνή τιμή της γης, η περιοχή είναι επίσης ελκυστική καθώς προσφέρει συνδέσεις στο ηλεκτρικό δίκτυο. Οι ξένοι επενδυτές προσελκύονται από την τιμή στην οποία η Ουκρανία θα αγοράσει την ηλιακή ενέργεια, η οποία υπερβαίνει τον ευρωπαϊκό μέσο όρο κατά 50%, σύμφωνα με τους ειδικούς. Η Ουκρανία, η οποία έχει σταματήσει να αγοράζει φυσικό αέριο από τη Ρωσία τα τελευταία χρόνια, έχει ως στόχο τη διαφοροποίηση της στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας.
Ο αντιδραστήρας Νο 4 του πυρηνικού εργοστασίου του Τσερνομπίλ εξερράγη στις 26 Απριλίου 1986 με αποτέλεσμα την μόλυνση των τριών τετάρτων της έκτασης της Ευρώπης, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, ιδίως όμως τη Ρωσία, την Ουκρανία και τη Λευκορωσία. Μετά την καταστροφή, οι σοβιετικές αρχές ζήτησαν την μετακίνηση εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων και η τεράστια έκταση - πλάτους περίπου 2.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων - παρέμεινε εγκαταλελειμμένη. Οι άλλοι αντιδραστήρες σταμάτησαν την λειτουργία τους σταδιακά, με τον τελευταίο να κλείνει το 2000, τερματίζοντας έτσι τη βιομηχανική δραστηριότητα στην περιοχή. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να επιστρέψουν για να ζήσουν στη απαγορευμένη ζώνη για άλλα 24.000 χρόνια, σύμφωνα με τις ουκρανικές αρχές.