Μια ερευνητική ομάδα από τον Οργανισμό Επιστήμης, Τεχνολογίας και Έρευνας της Σιγκαπούρης ισχυρίζεται ότι μπορεί να αξιοποιήσει αποτελεσματικά αρκετή ηλεκτρική ενέργεια από δονήσεις χαμηλής συχνότητας με σκοπό την ηλεκτροδότηση μικρών ηλεκτρονικών συσκευών.
Η μέθοδος βασίζεται στη χρήση νιτρικού αργιλίου [Al(NO3)3], ένα υλικό που συσσωρεύει ηλεκτρικό φορτίο κατά τη διάρκεια κάποιας μηχανικής καταπόνησης. Αυτή η ιδιότητα είναι γνωστή ως πιεζοηλεκτρισμός. Η ιδέα της χρησιμοποίησης δονήσεων χαμηλής συχνότητας για την παραγωγή ηλεκτρισμού δεν είναι κάτι καινούργιο, ωστόσο αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα προς την αξιοποίηση νέων μορφών παραγωγής ενέργειας.
Στο παρελθόν , οι επιστήμονες πίστευαν ότι όσο μεγαλύτερη είναι μια συσκευή, τόσο περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια θα μπορούσε να συλλέξει, ενώ θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μία μόνο συχνότητα, περιορίζοντας σημαντικά την ποσότητα της ηλεκτρικής ενέργειας που θα μπορούσε να παραχθεί. Η νέα αυτή προσέγγιση μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα ευρύ φάσμα συχνοτήτων ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε μικροσκοπικές συσκευές, όπως για παράδειγμα στην ηλεκτροδότηση ασύρματων αισθητήρων.
(Ο πιεζοηλεκτρισμός ανακαλύφθηκε από τον Πιερ Κιουρί το 1880. Οφείλεται σε κρυσταλλικές ασυμμετρίες και αποτελεί φαινόμενο πρώτης τάξης. Άλλα παραδείγματα υλικών με πιεζοηλεκτρικές ιδιότητες είναι ο χαλαζίας (SiO2), το αλάτι Rochelle ή Seignette (τρυγικό καλιονάτριο, NaKC4H4O6·2H2O), το ADP (δισόξινο φωσφορικό αμμώνιο, NH4H2PO4), το ένυδρο θειικό λίθιο, (LiSO4.H2O), ο τουρμαλίνης, το συνθετικό πολυμερές PVDF (polyvinylidene difluoride), κτλ.)